Stofwolken vallen woest op hen neer, het wordt aardedonker, het regent gruis en stenen. ,,We gaan dood! We gaan dood!’’ schreeuwt Geraldine Woudstra. Dan zet haar man de auto pijlsnel in de achteruit, op weg naar het licht. Voor het eerst vertelt de laatste bezoeker van de rampgarage in Nieuwegein haar verhaal aan AD. 

En ineens is het er. Dat onheilspellende geroffel, dat vanuit het niets komt aanzwellen. Stofwolken vallen woest op hen neer, het wordt aardedonker, het regent gruis en stenen. ,,We gaan dood! We gaan dood!’’ schreeuwt Geraldine. Maar haar man zet zonder nadenken de auto in zijn achteruit en draait vol gas het parkeervak weer uit. Tegen Geraldine zegt hij dat ze haar mond moet bedekken met iets – haar trui, een mouw – tegen het stof dat hen de adem beneemt. Ze moet ook haar ogen beschermen, waarschuwt hij, want hij schakelt weer naar voren en trapt het gaspedaal zo diep mogelijk in. Hij gaat de slagboom rammen, met gierende banden. Net voordat ze hem ook echt ramden, heeft iemand hem voor hen omhooggehouden. Waarschijnlijk een beveiliger van Q-park.

‘Was het een bom?’
Buiten belt ze 112. Aan de andere kant van de lijn wordt geroepen: ‘GRIP 1! GRIP 1!’ Het alarm dat hoort bij een groot incident. De verbinding valt daarop weg, maar ze wordt gelijk teruggebeld. ,,Was het een bom?!’’ vraagt de stem haar aan de andere kant van de lijn. Geraldine heeft geen idee wat hen is overkomen, ze verkeert in shock. Op datzelfde moment ziet ze al de eerste helikopter boven de garage hangen. De omgeving vult zich razendsnel met hulpdiensten. Geraldine heeft sindsdien acht EMDR-sessies ondergaan; therapie om beter te kunnen omgaan met wat haar die avond in Nieuwegein is overkomen.

De Onderzoeksraad voor Veiligheid komt mogelijk pas over een half jaar met conclusies uit het lopende onderzoek. Eigenaar Primevest van de Q-park garage wil ‘eerst absolute zekerheid’ hebben over de veiligheid voordat deze ‘kan worden hersteld en mogelijk opnieuw in gebruik genomen’.

Meer informatie
> Lees verder in AD