Wens gezamenlijke aanpak werkwijze juridische No Cure No Pay bureaus

Niet alleen bij WOZ-aanslagen maar ook bij WPM, WAHV boetes (Mulder- feiten) en bij naheffingen parkeerbelastingen) is er een toename van het aantal bezwaren van No Cure No Pay bureaus. Het toekennen van proceskostenvergoedingen is een goede zaak. Maar er moet wel iets worden gedaan tegen de extreme uitwassen van deze regelgeving. Oneigenlijk gebruik leidt tot veel onnodige inspanningen voor de betrokken gemeenten. Verder is dit ook een bedreiging voor het maatwerkbeleid. Vexpan probeert samen met de vier grote steden verenigd in de G4, de Vereniging van Lokale Belastingen (LvLB) en de gemeentelijke belastingenkantoren de wet aangepast te krijgen ten aanzien van de proceskostenvergoeding voor parkeerbelastingen.

Van de redactie Vexpansie  |  Jitze Rinsma, Rinsma Parkeeradvies en redactie Vexpansie

Door de inwerkingtreding van de Wet herwaardering proceskosten zijn de vergoedingen voor proceskosten bij WOZ-bezwaren, WPM bezwaren en die tegen WAHV-boetes beperkt. Helaas is de nieuwe wetgeving (nog) niet van toepassing verklaard op het gebied van parkeerbelastingen. En dat is echt een gemiste kans. Op een aantal aspecten, die ook de huidige stand van zaken weergeven gaan we in dit artikel in.

De NCNP-bureaus

De NCNP-bureaus maken gratis bezwaar tegen verkeersboetes.

Deze bureaus presenteren zich met een hoge ranking op internet, hebben een gelikte website en alleen maar positieve (en ongedateerde) reviews. Eén van deze bureaus heeft zelfs een BN’er als ambassadeur.

Op hun websites melden zij dat gemeenten van de fiscale handhaving een potje maken met veel onterechte naheffingen als gevolg. Zij beweren dat hun inzet veelal tot seponering van de naheffing leidt. Met enige regelmaat komt die informatie ook in de media, waardoor burgers nog meer redenen zien zo’n bureau in te schakelen, omdat de gemeenten zelf niet meer worden vertrouwd.

Deze bureaus stellen op hun website (soms met een filmpje) dat het indienen van een bezwaar voor een burger een fluitje van een cent is. Op hun website staat vaak dat ze jarenlange ervaring, een hoge succesfactor hebben en dat hun dienstverlening gratis is. Ze houden hun cliënten zorgvuldig op de hoogte van de voortgang van het bezwaarproces.

Verdienmodel

Hun verdienmodel is de vergoeding van de proceskosten die zij krijgen.

In de bezwaarfase wordt een vergoeding toegekend per proceshandeling. Bij bezwaren tegen naheffingsaanslagen parkeerbelastingen gaat het dan om 2 handelingen (indienen bezwaar en het horen). Per handeling is de vergoeding (in principe) € 310, – Dit zou dus neerkomen op een vergoeding van € 620, -. Gelukkig valt de schade mee doordat een wegingsfactor moet worden toegepast. Deze was/is 0,5. En dat betekent dat bij een bezwaarprocedure, waarbij het bestreden besluit wordt herroepen, een NCNP-bureau aanspraak kan maken op een bedrag van € 310, – (2 x € 310, – : 0,5 = € 310, -.

Goed nieuws is dat Rechtbank Midden-Nederland sinds september 2023 een wegingsfactor van 0,25 hanteert. En dat houdt in dat bij een volledige bezwaargang (dus inclusief horen) € 155, – moet worden toegekend. Of de overige rechtbanken deze lijn gaan overnemen is nog even afwachten. Wat ook nog niet duidelijk is, is of de hogere rechters een wegingsfactor van 0,25 aanvaardbaar vinden. De tijd zal het leren.

Daarnaast stellen sommige NCNP-bureaus gemeenten in gebreke als de beslistermijn is overschreden. Ook dit is een verdienmodel. Soms gebeurt dit, al dan niet bewust, voor zaken die al lang en breed afgehandeld zijn. Dat zijn moreel verwerpelijke praktijken.

Werkwijze

De werkwijze van de NCNP-bureaus kan het beste geïllustreerd worden aan de hand van een aantal voorbeelden:

• Een bureau dat het opneemt voor iemand die zijn naheffingsaanslag te laat heeft betaald en daarvoor een aanmaning van slechts € 8, – heeft gekregen, kan met een beetje geluk en een standaardbriefje honderden euro’s aan proceskosten binnenharken. Hoe dan? Wanneer iemand stelt dat hij geen naheffingsaanslag via de post heeft ontvangen is het aan de gemeente om te ‘bewijzen’ dat de naheffing wel is verzonden. En dat is soms lastig aan te tonen. Als de gemeente het verzoek om intrekking van de aanmaning vervolgens honoreert en het besluit dus feitelijk herroept, heeft het bureau recht op een vergoeding. En dat voelt niet goed. Als de gemeente er voor kiest het bezwaar ongegrond te verklaren gaat het bureau vrijwel zeker in beroep. En in dat geval zal een rechter de gedupeerde al snel het voordeel van de twijfel geven (en daarmee het beroep tegen de aanmaning gegrond verklaren en de gemeente daarmee veroordelen in de kosten). En dat allemaal voor een luttel bedrag van € 8, -.
• Soms wordt door een ‘gewone’ burger beweerd dat hij geen naheffing op de deurmat heeft ontvangen. Dat kan nu eenmaal gebeuren. In een dergelijk geval wordt de aanmaning vrijwel altijd snel door de invorderingsambtenaar ongedaan gemaakt (zonder een uitgebreide, tijdrovende en geldverslindende procesgang te hoeven doorlopen). Hieruit volgt dat een ‘gewone’ burger in zo’n geval beter zelf bezwaar kan maken omdat de kans op succes dan groter is omdat de gemeente in zo’n geval geen proceskostenvergoeding hoeft te betalen.
• Inhoudelijk zien we dat de meeste bureaus standaard bezwaargronden aangeven, zoals bijvoorbeeld ‘het betaald regime ter plekke is onduidelijk’. Zonder al te veel kosten te maken dienen ze bezwaar in en geven ze daarbij aan gehoord te willen worden. Daarmee zadelen ze de gemeente op met hogere kosten om afdoende bewijslast te verstrekken. Tijdens de gehouden hoorzitting worden vervolgens geen nieuwe aspecten ingebracht. Een handelswijze die enkel gericht is op maximaliseren van de proceskostenvergoeding.

Uitspraak

Recent is er een interessante gerechtelijke uitspraak gedaan over de proceskosten vergoedingen: Misbruik procesrecht bij aanvechten naheffingen parkeerbelasting 18 juli 2023.   X parkeert in diverse gemeenten zijn auto opzettelijk met één of twee wielen op het trottoir of op de trottoirband zonder parkeerbelasting te betalen. Als X een naheffingsaanslag parkeerbelasting krijgt, dan wordt deze aangevochten door zijn vaste gemachtigde met als argument dat de Wet Mulder van toepassing is. Volgens de Rechtbank Zeeland-West-Brabant maakt X zich schuldig aan misbruik van het recht. Er is sprake van een intensieve samenwerking tussen X en zijn gemachtigde op basis van no-cure-no-pay met als doel om zoveel mogelijk proceskostenvergoedingen en dwangsommen te innen. X gaat in hoger beroep. Hof ‘s-Hertogenbosch oordeelt dat X bewust naheffingsaanslagen parkeerbelasting uitlokt en daartegen stelselmatig rechtsmiddelen inzet met geen ander doel dan het genereren van inkomsten in de vorm van proceskostenvergoedingen, dwangsommen en immateriële schadevergoedingen. De omstandigheid dat er niet altijd sprake is van een no-cure-no-pay afspraak staat daaraan niet in de weg. Het kennelijke samenwerkingsverband van X en zijn gemachtigde is gericht op het genereren van zoveel mogelijk inkomsten. Het beroep van X is ongegrond wegens misbruik van recht. Lees hier de uitspraak.

Door de werkwijze van de NCNP-bureaus verrichten gemeenten onnodig extra inspanningen en dat leidt tot hogere van personele inzet van en kosten voor de betrokken gemeente.

Onder het mom van rechtsbescherming halen de NCNP-bureaus alles uit de kast om zoveel mogelijk zaken aan de rechters voor te leggen en om zo hoog mogelijke proceskostenvergoedingen binnen te halen. Deze praktijken leiden niet alleen tot een onnodig hoge werkbelasting doch komen ook het werkplezier onder het personeel bij de rechtbanken niet ten goede.

Conclusie

Helaas is bij het wetgevingstraject in 2023, waarbij de proceskosten vergoeding voor NCNP-bureaus wordt verminderd bij bezwaren tegen WOZ, BPM en bij WAHV boetes, de bezwaren op naheffingen parkeerbelastingen niet meegenomen.

Vexpan probeert samen met de vier grote steden verenigd in de G4, de Vereniging van Lokale Belastingen (LvLB) en de gemeentelijke belastingen kantoren de wet aangepast te krijgen ten aanzien van de proceskostenvergoeding voor parkeerbelastingen. Mede door de uitbreiding van de fiscale zones in veel gemeenten en de toename van de inzet van scanauto’s zal het aantal naheffingen en waarschijnlijk ook het aantal bezwaren toenemen.

Zonder ontmoedigingsmaatregelen zullen de NCNP bureaus naar verwachting ook actiever worden. Het zal nog wel geruime tijd duren voordat de wetgeving is aangepast. Mogelijk kan de maatregel dit jaar mee met een verzamelbesluit naar het Parlement.

Zolang de wetgeving met betrekking tot de proceskostenvergoeding niet is aangepast zinnen gemeenten zelf ook op maatregelen waardoor de NCNP-bureaus de wind uit de zeilen worden genomen. Denk aan het voeren van proefprocessen.

Meer informatie | Netwerkbijeenkomst Parkeerhandhaving met menselijke maat

> Martin Curfs van InPublic en Joan van Yperen van Tobias Fiscaal geven op de netwerkbijeenkomst van Vexpan op 21 maart 2024 in Hengelo een leerzame presentatie over fiscale handhaving.

> Zie ook het artikel Fiscale parkeerhandhaving met de menselijke maat